V konferencja z cyklu Tożsamość nauk o mediach

Jubileuszowa – już piąta – konferencja z cyklu Tożsamość nauk o mediach: Obraz osobistych dramatów Niemców i Polaków w reportażach i fotoreportażach z lat 1945–2015 w kontekście przesiedleń. Od nienawiści do pojednania odbyła się w dniach 7–8 czerwca 2016 roku. Jej celem było wyeksponowanie osobistych dramatów przesiedleńców – Niemców i Polaków – w kontekście wydarzeń wywołanych drugą wojną światową, odnalezienie ich uniwersalnego charakteru oraz konsekwencji psychologicznych:

cierpień fizycznych i psychicznych Niemców i Polaków, które – mimo wszystko – nie oddalały, ale zbliżały ludzi do siebie;
utrata mienia (wypędzeni Niemcy, wspomnienia utraconych stron ojczystych, zadomowienie się Polaków w poniemieckich majątkach);
tułaczka Niemców, która wywołała ponowną alienację; psychiczny ból związany z dyskryminacją („kalte Heimat”);
dylematy moralne Niemców i Polaków (pomagać czy nie pomagać, związki małżeńskie, wychowanie dzieci w duchu prawdy czy ukrywania przeszłości?
jak zostało pokazane i udokumentowane w reportażach pisanych i fotoreportażach – z punku widzenia Niemców i Polaków – cierpienie zwykłych, niewinnych ludzi?

Reportaż jest gatunkiem, który opiera się na rzeczywistych wydarzeniach, przeżyciach i dokumentach, dlatego naczelnym zadaniem było dotarcie do takich tekstów reportażowych, które pozwolą znaleźć odpowiedź na pytanie, co sprawiło, że po latach nienawiści i wzajemnych animozji doszło do pojednania między sąsiadami. Organizatorzy konferencji postawili sobie za cel opracowanie tematyki, na którą do tej pory nie zwracano uwagi (osobiste dramaty jednostek), koncentrując się na wydarzeniach historycznych i politycznych.

Organizatorom zależało na zbadaniu i przeanalizowaniu reportaży pisanych, radiowych, telewizyjnych, foto-reportaży i filmów dokumentalnych twórców polskich i niemieckich, którzy wskazywali na:

tragiczne losy niewinnych ludzi, ich dramat u schyłku drugiej wojny światowej, po jej zakończeniu (przesiedlenia);
szybką odbudowę zniszczonych Niemiec po drugiej wojnie światowej (szok cywilizacyjny; plan Marshalla);
przemiany w sposobie myślenia Polaków i Niemców w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku (zimna wojna, apel biskupów polskich do biskupów niemieckich), siedemdziesiątych (Willy Brandt) i osiemdziesiątych (okres łagodzenia napięć), wreszcie czasu transformacji ustrojowej w Polsce lat dziewięćdziesiątych XX wieku i zbliżenia Polaków i Niemców (Tadeusz Mazowiecki i Helmut Kohl) do siebie do tego stopnia, że bez żadnych urazów, po przyjęciu Polski do NATO (1999) żołnierze niemieccy i polscy stanęli w jednym szeregu, a nie po przeciwnych stronach.

POBIERZ: program konferencji

Rada Naukowa Konferencji:
prof. dr hab. Janusz W. Adamowski (UW) – przewodniczący
dr Katarzyna Bernat (Radio Em Kielce)
prof. dr hab. Krystyna Doktorowicz (UŚ)
ks. prof. dr hab. Michał Drożdż (UPJPII)
dr Krzysztof Groń (PŚ)
prof. dr hab. Marek Jabłonowski (UW)
prof. dr hab. Jerzy Jastrzębski (UWr)
red. Henryk Martenka („Angora”)
Werner Meier (DPG München)
prof. dr hab. Tomasz Mielczarek (UJK)
prof. nadzw. dr hab. Agnieszka Pawłowska (UR)
dr Marek Perlikiewicz (UG)
prof. dr hab. Izabela Surynt (UWr)
dr Hans-Christian Trepte (Universität Leipzig)
prof. dr hab. Andrzej Zawada (UWr)

W imieniu organizatorów:
prof. dr hab. Kazimierz Wolny-Zmorzyński (UW)
prof. nadzw. dr hab. Wojciech Furman (UR)
dr Mateusz Zimnoch (MIBnR, UJ)
dr Joanna Szylko-Kwas (UW)
dr Wojciech Sternak (UW)
mgr Urszula Kuźnik (UW) – sekretarz konferencji

Organizatorzy: